بررسی تأثیر رهبری استراتژیک بر مزیتهای رقابتی با میانجیگری «دو سو توانی نوآوری»

کسب و حفظ مزیت رقابتی در محیط به‌شدت رقابتی و متغیر امروزی یکی از دغدغه‌های مدیران بنگاه‌های اقتصادی است. شرکت‌های تولیدی با سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه، همواره نگران به‌کارگیری نوآوری‌های حاصل از این تحقیقات و تأثیر آن‌ها بر موقعیت بنگاه در بازار هستند. به‌عبارت دیگر، توازن میان اکتشاف نوآوری و به‌کارگیری آن (دو سو توانی نوآوری) و تأثیر آن بر مزیت‌های رقابتی بنگاه، پرسش اساسی بسیاری از مدیران این‌گونه شرکت‌ها است. آنچه در بین بسیاری از تحقیقات مرتبط با رابطه «دو سو توانی نوآوری» و مزیت رقابتی مغفول مانده، نقش مؤلفه‌های رهبری استراتژیک در این معادله است که این تحقیق در پی پرکردن این شکاف است. این مقاله با بررسی تأثیر سبک رهبری استراتژیک (رهبری تحول‌گرا و رهبری مراوده‌ای) بر قابلیت دو سو توانی نوآوری (اکتشاف نوآوری و به‌کارگیری نوآوری) و تأثیر این قابلیت بر مزیت‌های رقابتی (مزیت قیمت، مزیت تمایز خدمات و مزیت تمرکز بر مشتری) بنگاه‌های تولیدی شهر اراک (154 بنگاه)، مشخص می‌کند که رهبری مراوده‌ای بر اکتشاف نوآوری مؤثر بوده، رهبری تحول‌گرا و رهبری مراوده‌ای (مؤلفه‌های رهبری استراتژیک) بر به‌کارگیری نوآوری تأثیر داشته و همچنین اکتشاف و به‌کارگیری نوآوری بر مزیت تمایز خدمات مؤثرند. به‌کارگیری نوآوری بر مزیت قیمت و مزیت تمرکز بر مشتری مؤثر است.